Nieuw Zeeland
Door: judith de jager
Blijf op de hoogte en volg Judith
17 November 2011 | Nieuw Zeeland, Queenstown
Lieve familie en vrienden,
Midden in de worldcup holadiola kwam ik aan en inmiddels ben ik van het noordelijkste puntje (Cape Reina) tot het zuidelijkste puntje (Steward island, het derde eiland) van Nieuw Zeeland gereisd. M'n reis wordt gekenmerkt door de constante aanwezigheid van een fel oranje bus, het het knal/donker/grijs/gras groene landschap en mensen die maken dat je er extra van geniet.
Daarnaast blijkt Nieuw Zeeland het land van de nieuwe ervaringen. Voor het eerst couch surfen, voor het eerst parachute springen, voor het eerst liften, voor het eerst van een brug springen, en misschien wel het allerleukste; erachter komen dat je met gemak 20 km per dag kan lopen. Ik heb absoluut 'hiking' (wandelen klinkt wat saai) ontdekt als geweldig, maar daarover later meer.
De 'Stray' bus rijdt je (en 40 andere backpackers) door het hele land. Je kunt intekenen voor accomodatie of activiteiten en dat maakt het een erg makkelijke (lees luie) manier van reizen. Mooi is dat je erg veel ziet in korte tijd en je makkelijk nieuwe mensen ontmoet. Volk dat overigens (in tegenstelling tot in Australie) ook bergschoenen en lelijk afritsbroeken draagt. Goed volk dus ;). Nadeel van de bus is dat je weinig tijd hebt om het land te verkennen. Maar hé, des te meer reden om nog eens terug te komen! Goed, laat ik proberen om verslag te doen van de afgelopen 4 weken belevenissen in kiwi-land.
Hoogtepunten op het Noordereiland waren; de All Blacks zien winnen en Auckland uit haar dak zien gaan (Rugby is geen sport hier, het is een religie); 2 oceanen samen zien komen op Cape Reina, wilde paarden/dolfijnen spotten op 90 mile beach, Bay of islands; badderen in natuurlijke bronnen (rotteneieren meur); en wandelen en geitencurry op de 'blue duck farm'. Boven al die hoogtepunten staat met stip op nummer 1; de Tongariro Alpine Crossing. waarbij we 20 km door besneeuwd vulkaanlandschap liepen, sommige van jullie wellicht beter bekend als 'Mordor'. (vind Mt Doom op de foto :). Geweldig landschap! Geweldig gezeldschap! Geweldige prestatie! En het was niet over met de pret....
Reizen op het Zuidereiland is als leven in een anzichtkaart. Alles is hier mooi. (Behalve als het regent, wat het erg vaak doet, en je niets ziet als grijs, maar dan is er een hot pool om je op te warmen.)
De eerste en nu al mijn absoluut favoriete stop was het Abel Tasman nationaal park, vernoemd naar de Nederlander die wel de halve wereld overvoer, maar te dom was om het land te claimen, voordat de Engelsen dat decennia later deden...
Door een gelukkige samenkomst van omstandigheden, wat wederzijds initiatief, en een hoop spontaniteit bracht één gelukkig ochend een sprong uit een vliegtuig en de start van een geweldige wandeltocht. Allereerst de duurste, maar zeker ook wat van de leukste minuten van mijn leven bestonden uit vallen uit een vliegtuig (16.500 voet, -17 graden, 200 km/h) en neerdwarrelen met een parachute. Lol lol lol! Niet eng, en absoluut aan te raden!
De wandeling die hierop volgde, hoewel minder spectaculair duurde een stuk langer, bracht zo mogelijk nog meer lol, en zeker een hele hoop voldoening. Ik vond alle 53 km (ja ja, dit is puur om op te scheppen) absoluut geweldig en dit was te danken aan het landschap met haar groene bergen en verlaten stranden, maar misschien nog wel meer aan de vier anderen die de ijskoude nacht en zandstorm dragelijk maakten, en de hele wandeling zoveel mooier en waardevoller maakten. En oja, de zeehond op de rotsen, de vallende sterren en de zonsopgang waren ook niet verkeerd.
Met deze mensen, voornamelijk de 2 dames ben ik nog een tijdje opgetrokken. Hoewel het moeilijker was ook gedag te zeggen, was het wel fijn om eens wat mensen beter te leren kennen.
Na Abel Tasman (en de fenomenale hamburger die we als belong aten) waren daar nog de wandeling naar de Frans Josef gletsjer (enkelbrekend maar wel bevredigend), de hostels met de hotpools, de alpiene landschappen, gletsjer meren en het geweldige plan van een 10 meter hoge brug te springen. (vrees niet; geen bungee taferelen, slechts een ijskoude rivier). Hoewel mijn fenomenale techniek leidde tot 2 dagen hoofdpijn, was het voor mijn toch niet zo heel dappere persoontje een geweldige overwinning.
Queenstown bracht een goed feestje, en enkele dagen om uit te rusten van een griepje (eerste keer ziek in een hostel; jeeeeh...neeeh). Steward eiland bracht een albatros, een hilarische quiz avond met een stel verklede types op Penny Fartings, en wat je een nogal mislukte kiwi-spot poging zou kunnen noemen. (Het nationale symbool en favoriete vogel blijkt net zo illuster als die verdomde platypus).
De trip naar Milford sound was absoluut adembenemend en twee dagen rust, soeveniers en friet in Te Anau erg fijn. (dat reizen is vermoeiend!! ;).
Inmiddels ben ik terug in Queenstown. Vanmiddag heb ik kinderlijk genoten van een ritje rodelbaan en chocolade ijsjes. Morgen vertrekken we opnieuw met de oranje bus, eerste stop; Mt Cook. Nog een aantal dagen met Stray en hopelijk een weekje op een boerderij, voordat mijn Nieuw Zeeland avondtuur erop zit. Het land vliegt aan me voorbij!
Mensen vragen me herhaaldelijk te vertellen over voedsel; doorgaans en zeker ook op reis prioriteit en hobby nummer 1. Mijn pindakaas-pasta regime is wat versoepeld en inmiddels uitgebreid met een dagelijkse bunkerssessie havermout en noedels. Daarnaast blijken de pies, gingernut coockies, muffins, scones en fish 'n chips veel te verslavend. Leve de engelse keuken!!!
Na bijna vier maanden backpacken kan ik de balans opmaken. Ik ben 'slechts' 2 handoeken, 2 washanden, teveel pennen, een riem, een sok, een zonnebril, 2 armbanden, pindakaas (ow mijn god) en een boek kwijtgeraakt, ik heb mijn camera moeten vervangen en heb tshirst vol gaten, maar ik ben erin geslaagd de belangrijkste zaken, inclusief een over het algemeen goed humeur weten te behouden.
So far, so good!
Ik mis de pepernoten, en de kerstboom,
en oja jullie natuurlijk ook ;)
dus tot snel dan maar!
Judith
ps. bedankt voor alle lieve berichten, het blijft leuk om van thuis te horen! Gezien ik in Perth aan en afvlieg kan ik hier eventueel post ontvangen. Ik zal op dit blog een adres proberen te plaatsen.
-
17 November 2011 - 08:58
Emmy:
'bla bla', Haha, nou de foto's zeggen genoeg! :)
Vd week ff skypen?
Xx! -
17 November 2011 - 10:44
Irene:
Hey Judith,
Je verslagen worden steeds leuker! Supermooi geschreven en wat maak je een hoop mee. En dingen verliezen hoort ook wel bij backpacken :P Je foto's zijn schitterend en met 'wandelen' is zeker niets mis ;)
Veel plezier met alles!
X -
18 November 2011 - 13:04
Suzan:
WOW! Juud! echt super vet! zit hier even vol verbazing (en ook wel wat jaloezie) je verhaal te lezen! Ik mis je wel hoor! en ik zal een paar pepernoten voor je eten :) nog heel veel plezier gewenst! ben echt blij dat je het zo naar je zin hebt daar! :D kus! -
22 November 2011 - 17:57
Fam De Jager-kl'veen:
Hallo Judith, Alles goed. Aan de verhalen is af te lezen dat je een geweldige reis maakt. Nog veel plezier en avontuur gewenst.
Jennie, Dick, Mark, Bart en Lieke -
25 November 2011 - 07:33
Joke:
Dag Judith, wat weer een prachtig verhaal, een afspiegeling van hoe je het beleefd . Geweldig!!!
Wie had nu ooit gedacht dat je zoveel zou durven, super hoor. je wordt helemaal een buitensportdiva.
Is het gelukt een boerderij te vinden waar je het nieuwZeelands landleven kunt ervaren?
geniet nog maar veel,
Liefs Joke -
04 December 2011 - 14:12
FLoor:
FUCK, You've seen THE ALL-BLACKS PLAY!
NOW I'm jealous :-(
Zucht.. maar de rest klinkt ook niet verkeerd. Al dat gewandel van jou... ik ben zeer onder de indruk ! Ik wist wel dat je het in je had :-)
Trouwens ook schitterende fotoos, tof dat je er zelf vaak op staat. Goed bezig!
kus
van Floor die eindelijk zover is dat ze je site aan het doorlezen/kijken is (omdat je haar NIET in je automatische mailinglist hebt staan, laten we daar de schuld maar an geven). -
04 December 2011 - 14:14
Floor:
p.s die pepernoten komen nu wel mijn neus uit en verder is het hier "gewoon" "koud" hoor, dus maak je geen illusies :-P -
06 December 2011 - 10:18
Sari:
Hooooi Juud!
Wauw wat super vet! Ik had nooit gedacht dat je dat allemaal zou durven! Ik ben stiekem wel een beetje jaloers op jou ;) Ik zit hier saai op school en jij beleeft allemaal spannende avonturen!
Ook je foto's zijn weer prachtig! Lekker om bij weg te dromen, hier tijdens de saaie kerntaken 2 les :D
xx sari
p.s. Ik had nooit gedacht dat Nieuw-Zeeland zo afwisselend was qua landschap. Op de ene foto sta je middenin de sneeuw en de andere foto toont prachtige, zonovergoten stranden. -
07 December 2011 - 20:03
Samuelle:
Wat leuk dat je er de tijd voor vind om af en toe wat te schrijven. Je leuke verhalen maken het wat minder donker grauw en winderig in Nederland :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
