Thailand

Ja ik ben thuis! M'n reisverhaal zou echter niet af zijn zonder het laatste hoofdstuk; de honden, olifanten, brommertjes, curries, en monniken in het land van de glimlach.

Laat ik beginnen bij het begin; de aankomst in Bangkok. Wat een cultuurshock! Het historische centrum is mooi, met prachtige tempels, Bonzai's, en de rivier. Hier heb ik de eerste dag doorgebracht. Maar het woord dat Bangkok toch het beste omschrijft is ; chaos. Het gebrek aan een verkeessysteem, het verdwalen, de hectiek en de wervelwind van uitlaatgassen, zweet en frituurwalmen werd me al snel te veel. De volgende dag (nacht) stapte ik op de trein naar Chiang mai, helemaal in het noorden.

Hier kwam ik in een geweldig hostel terecht (3 euro per nacht!), waar ik, zo zou later blijken, nog wel een tijdje zou blijven.

Al m'n moed bijeengeschaapt, besloot ik een scooter te huren en het chaotische Thaise verkeer te trotseren. Met 3 canadezen op naar het westen. Binnen 5 minuten waren we Brandon kwijt, en binnen 10 minuten lag Even op het asphalt. 45 minuten buiten Chiang mai maakte mijn tot dusver succesvolle reis een minder prettige wending; ik werd gebeten door een hond. (deze trip was duidelijk gedoemd te mislukken). Hierna was het scooteren, ziekhuis, shots, stress en nog meer shots, (vanwege het risico op hondsdolheid.)
M'n reis werd hierna ietwat beperkt door ziekenhuis bezoek (6 periodieke inentingen).

Gelukkig was Chiang mai geen slechte plek om 'vast' te zitten. Op elke hoek een tempel en eindeloos veel markten, met geweldige spullen. Om nog maar niet te spreken over de geweldige keuken. M'n activiteiten in Thailand kunnen dan ook makkelijk samengevat worden; Eten, tempels en kopen.'

In Chiang mai heb ik Thais leren koken, en een 'olifanten mahout' training gedaan. Dat laatste was een absoluut hoogtepunt; de glimlach was niet van m'n gezicht te vegen. We voerden, badderden, bereden en zwommen met de olifanten. (zie de foto's).

Ook ben ik naar Pai geweest, waar ik op een brommertje de omgeving heb verkent.

Met Joel en Louise reisde ik uiteindelijk terug naar het zuiden. Alwaar we 'tempeltochten' deden op onze fietjes in Sukhotai.(Staande Buddha's, liggende Buddha's, zittende Buddha's, grote Buddha's, kleine Buddha's, vervalle Buddha's, onthoofde Buddha's). (hier zijn een aantal foto's van) De laatste dagen in Bangkok vulde ik met een trip naar Ayathaya (nieuw record in de ronde van tempels), een bezoek aan wat de grootste markt ter wereld moet zijn. (15.000 winkels; je raad het al, ik verdwaalde natuurlijk), en een dagje in de geairco-de wereld van de shoppingmalls.

Tussen deze avonturen door raakte ik m'n fototoestel en telefoon kwijt. Deze trip leek niet meer gezegend te zijn, en ik nam dit ook maar als een teken weer naar huis te keren ;).

Ondanks alle tegenspoed vond ik Thailand geweldig. Het land van de glimlach; een marketing kreet? Nee, het is echt waar. Wat een geweldige mensen, zo aardig vriendelijk, een altijd die mooie glimlach. Ook had ik het geluk een stel geweldige medebackpackers te ontmoeten, en samen te reizen. De monniken in gele gewaden, de indrukwekkende tempels, het marktaanbod van alles wat je wil hebben voor heel goedkoop, en bovenalles het geweldige eten (gefrituurde sprinkhanen waren geen succes), de fruitshakes, de pad thai, curries, en de straatsnacks, ik kon er geen genoeg van krijgen.

En nu ben ik thuis, en is alles wit, en koud. Niemand die je een tuktuk aanbiedt. Geen geurige currie voor t ontbijt. En iedereen praat nederlands ?!

T zal even wennen zijn. Het was een geweldige reis, en ik neem zoveel mooie herinneringen en nieuwe vrienden mee naar huis. Ben besmet met het reisvirus, dus op naar de volgende trip!!

Heel erg bedankt voor alle 'support', het lezen van m'n blog, en lieve reacties.

Tot snel!

Judith