week 3/4
Door: judith de jager
Blijf op de hoogte en volg Judith
03 September 2011 | Australië, Cairns
Twee weken geleden vertrok ik halsoverkop met 4 toen nog onbekenden, 2 jeeps, 21 blikken tomaten 7 kg havermout (etc.) richting bush, avontuur en enge beesten met als eindbestemming 'Cape York', het meest noordelijke puntje van Australie.
De route naar cape york staat bekend als een van de meest uitdagende en mooiste 4-wheel-drive tracks van Australie, en hier was het (vooral de mannen) ook een beetje om te doen. Ik wist niet wat te verwachten maar werd verrast door een geweldig mooi landschap, varierend tussen zee, regenwoud en savanne.
Voordat ik het vergeet; even m'n reisgenoten voorstellen; Tobias, Marcus en Adre, 3 Duitsers, en Joanne uit Manchester. 3 van ons sliepen in de auto's en andre en ik hadden elk een tent. Na 15 keer oefenen stond mijn tentje binnen 2 minuten ;-).
Via Cape tribulation (waar het regenwoud de zee in dondert), blackmountain NP, lakefield NP, Cooktown, Coen, Lilyvale station (koeien!) en weet ik het wat meer trokken we naar het noorden. Waar mogelijk namen we een omgweg om de grote gravel weg te vermijden. Rotsen, zand, strand, moeras en rivieren werden getrotseerd en de auto kwam slechts een keer vast te zitten.
Een groot deel v/d tijd besteedde we dus aan rijden, of een rivierbedding onderzoeken op doorwaadbaarheid... maar zo rond 5 uur werd het tijd om opzoek te gaan naar een 'bush-camp'. In eerste instantie begreep ik niet waarom we niet op een hiervoor bestemde simpele campeerplek konden gaan staan, maar later leerde ik de charme van het helemaal alleen, onder de sterren, in de wilde natuur slapen kennen. Zodra we een plek vonden was het een kwestie van zsm hout zoeken, vuur maken, koken en tent opzetten... voordat het donker werd. Stoofpot, curry, pasta, pannenkoeken, brood, we kookten alles op het kampvuur, dat tevens fungeerde als krokodillen bescherming, kakkerlak lokker, en afvalbak. Met de zon stonden we op (6.30..) en dan volgde het nogal lange, maar misschien wel het mooiste ritueel van (alweer) vuur maken, pap koken, ontbijten en inpakken. Tenzij er een of andere ingewikkelde discussie over duitsland in WO 2 ontstond, konden we rond 10 uur 's ochtends op pad.
De weg was geweldig. (hobbel hobbel). Met de 4wd's konden we alle kleine tracks doen. Ik vond dit geweldig omdat je zo de meeste natuur zag (en vogels en kangaroos), en de jongens omdat we zo de meeste potentieel-auto-verwoestende rivier 'crossings' hadden. Bij Noland creek werden en werd er gesleuteld en werden er snorkels voor de auto's geproduceerd (iets met lucht voor de motor ofzo...) en redden we het naar de overkant. De duitsers die na ons kwamen waren minder gelukkig, en de doorweekte auto moest door ons naar het dichtsbijzijnde dorp (lees; gat) gesleept worden.
Met een beetje geluk vonden we een plekje aan de rivier. 's avonds werden deze grondig op rode ogen gescant, heel de cape york penninsula is immers croc terratorium. Echter, als bij het ochtend gloren het water helder genoeg was, dan wogen schonen haren zwaarder dat het risico opgegeten te worden en plonsten we er vrolijk in.
Niet de kroks (1 gespot) de haaien (1 gespot) of de slangen (2 kleintjes) boezemde ons (Jo en mij) angst in. Nee, Jo en ik waren als de dood voor de SPINNEN, de grote huntsman en volgens ons ook taranchulas, waren noch bang voor mensen, noch bang voor vuur.
Na nog wat meer 'overleefd de auto dit?' momenten op de ' old telegraph track' slapen op het strand, liters pap en benzine bereikten we na zo'n 12 dagen Cape York! Woohoo!! Geweldig uitzicht, op die rots, en dan ook nog de schildpadden die hun kopjes boven het water uitsteken.
Samengevat
De leukste dingen:
1.plassen in het donker en (spider check) omhoog staren en de melkweg zien
2. je eigen kokosnoten hakken en eten
3. haar wassen onder de waterval
4. constant veranderd voorbijrollend landschap
5. niet opgegeten worden door krokodillen ;)
'minder prettige dingen'
1. Spinnen Spinnen Spinnen
2. Mozziez (cq. muggen)
3. met de schep op pad voor boodschap #2
4. 88$ voor het pondje over de rivier
5. denken dat je bruin bent geworden, en het een laag vuil blijkt te zijn.
Gezien het einde v/d pasta in zicht kwam, reden we in een dag of 4 terug naar Cairns. Gelukkig nog met stop bij de fruit bat falls, marhmallows, en aboriginal muur schilderingen.
Nu slaap ik in m'n tentje bij ' tropic days', wat met haar hangmatten en tuin en zwembad meer paradijs dan hostel is. De rest v/d groep gaat richting Noord, ik richting Zuid, dus de komende dagen misschien wat acclimatiseren aan het hostelwereldje (lees; niets doen), genieten van stromend warm water, en dat zal ik m'n weg moeten vinden naar Adelaide, 'down south'.
Hoewel ik nu nog geen flauw idee heb hoe ik daar ga komen, volgende week vast wel ;) No worries mate! zit er nu echt in, de drop is bijna op, en met veel te veel bagage (tent matras, kilogrammen waspoeder waspoeder en pindakaas die niet aan calve kan tippen) ben ik nu toch wel echt aan het backpacken begonnen.
tot snel!
De route naar cape york staat bekend als een van de meest uitdagende en mooiste 4-wheel-drive tracks van Australie, en hier was het (vooral de mannen) ook een beetje om te doen. Ik wist niet wat te verwachten maar werd verrast door een geweldig mooi landschap, varierend tussen zee, regenwoud en savanne.
Voordat ik het vergeet; even m'n reisgenoten voorstellen; Tobias, Marcus en Adre, 3 Duitsers, en Joanne uit Manchester. 3 van ons sliepen in de auto's en andre en ik hadden elk een tent. Na 15 keer oefenen stond mijn tentje binnen 2 minuten ;-).
Via Cape tribulation (waar het regenwoud de zee in dondert), blackmountain NP, lakefield NP, Cooktown, Coen, Lilyvale station (koeien!) en weet ik het wat meer trokken we naar het noorden. Waar mogelijk namen we een omgweg om de grote gravel weg te vermijden. Rotsen, zand, strand, moeras en rivieren werden getrotseerd en de auto kwam slechts een keer vast te zitten.
Een groot deel v/d tijd besteedde we dus aan rijden, of een rivierbedding onderzoeken op doorwaadbaarheid... maar zo rond 5 uur werd het tijd om opzoek te gaan naar een 'bush-camp'. In eerste instantie begreep ik niet waarom we niet op een hiervoor bestemde simpele campeerplek konden gaan staan, maar later leerde ik de charme van het helemaal alleen, onder de sterren, in de wilde natuur slapen kennen. Zodra we een plek vonden was het een kwestie van zsm hout zoeken, vuur maken, koken en tent opzetten... voordat het donker werd. Stoofpot, curry, pasta, pannenkoeken, brood, we kookten alles op het kampvuur, dat tevens fungeerde als krokodillen bescherming, kakkerlak lokker, en afvalbak. Met de zon stonden we op (6.30..) en dan volgde het nogal lange, maar misschien wel het mooiste ritueel van (alweer) vuur maken, pap koken, ontbijten en inpakken. Tenzij er een of andere ingewikkelde discussie over duitsland in WO 2 ontstond, konden we rond 10 uur 's ochtends op pad.
De weg was geweldig. (hobbel hobbel). Met de 4wd's konden we alle kleine tracks doen. Ik vond dit geweldig omdat je zo de meeste natuur zag (en vogels en kangaroos), en de jongens omdat we zo de meeste potentieel-auto-verwoestende rivier 'crossings' hadden. Bij Noland creek werden en werd er gesleuteld en werden er snorkels voor de auto's geproduceerd (iets met lucht voor de motor ofzo...) en redden we het naar de overkant. De duitsers die na ons kwamen waren minder gelukkig, en de doorweekte auto moest door ons naar het dichtsbijzijnde dorp (lees; gat) gesleept worden.
Met een beetje geluk vonden we een plekje aan de rivier. 's avonds werden deze grondig op rode ogen gescant, heel de cape york penninsula is immers croc terratorium. Echter, als bij het ochtend gloren het water helder genoeg was, dan wogen schonen haren zwaarder dat het risico opgegeten te worden en plonsten we er vrolijk in.
Niet de kroks (1 gespot) de haaien (1 gespot) of de slangen (2 kleintjes) boezemde ons (Jo en mij) angst in. Nee, Jo en ik waren als de dood voor de SPINNEN, de grote huntsman en volgens ons ook taranchulas, waren noch bang voor mensen, noch bang voor vuur.
Na nog wat meer 'overleefd de auto dit?' momenten op de ' old telegraph track' slapen op het strand, liters pap en benzine bereikten we na zo'n 12 dagen Cape York! Woohoo!! Geweldig uitzicht, op die rots, en dan ook nog de schildpadden die hun kopjes boven het water uitsteken.
Samengevat
De leukste dingen:
1.plassen in het donker en (spider check) omhoog staren en de melkweg zien
2. je eigen kokosnoten hakken en eten
3. haar wassen onder de waterval
4. constant veranderd voorbijrollend landschap
5. niet opgegeten worden door krokodillen ;)
'minder prettige dingen'
1. Spinnen Spinnen Spinnen
2. Mozziez (cq. muggen)
3. met de schep op pad voor boodschap #2
4. 88$ voor het pondje over de rivier
5. denken dat je bruin bent geworden, en het een laag vuil blijkt te zijn.
Gezien het einde v/d pasta in zicht kwam, reden we in een dag of 4 terug naar Cairns. Gelukkig nog met stop bij de fruit bat falls, marhmallows, en aboriginal muur schilderingen.
Nu slaap ik in m'n tentje bij ' tropic days', wat met haar hangmatten en tuin en zwembad meer paradijs dan hostel is. De rest v/d groep gaat richting Noord, ik richting Zuid, dus de komende dagen misschien wat acclimatiseren aan het hostelwereldje (lees; niets doen), genieten van stromend warm water, en dat zal ik m'n weg moeten vinden naar Adelaide, 'down south'.
Hoewel ik nu nog geen flauw idee heb hoe ik daar ga komen, volgende week vast wel ;) No worries mate! zit er nu echt in, de drop is bijna op, en met veel te veel bagage (tent matras, kilogrammen waspoeder waspoeder en pindakaas die niet aan calve kan tippen) ben ik nu toch wel echt aan het backpacken begonnen.
tot snel!
-
03 September 2011 - 08:47
Frank:
Nou, die pindakaas ben ik ieder geval wel positief over. Ben blij te horen dat je toch een Nederlander blijft ;). De pindakaas hier in Oslo wordt geïmporteerd uit Nederland, dus ik zit wel goed ;) -
03 September 2011 - 09:08
Suzan:
Wow Juud! dit klinkt echt zo gaaf! ben heel blij te horen dat je nu een echte backpacker bent zonder angst voor de toekomst :) en echt knap dat je al die spinnen overleeft hebt! heel veel plezier nog!! ben benieuwd naar je volgende avonturen! groetjes uit (het nu toch wel beetje zonnige) Amsterdam! -
04 September 2011 - 10:59
Sara:
WAAAAAH wat een avonturen. Kan niet wachten op de volgende. -
05 September 2011 - 11:27
Irene:
Supermooi verhaal! Tof om te lezen wat je allemaal aant doen bent. En die foto's... ik ben helemaaaaaal niet jaloers ;-) Veel plezier met down south trekken! -
09 September 2011 - 11:21
Emmy:
Hee! Ik zie nu de foto's pas. Wat ziet het er prachtig uit!
Geniet lekker verder van het avontuur! :)
liefs,
Emmy -
12 September 2011 - 07:31
Joke:
Hallo Judith wat een ervaringen, heb jij ook gereden?
De foto's zijn prachtig wat een andere wereld. Zo.n tripje is wel even iets anders dan mijn geciviliseerde vakantie maar dat kan je ook niet vergelijken. Hoe ervaar je de momenten van een aantal dagen met een groep iets doen en dan weer alleen verder?
Hoe moet het nou met de drop die op is? We kunnen je ook geen nieuwe sturen of heb je al vervangend snoepgoed gevonden?
Jullie hebben daar nog heerlijk weer maar hier begint de herfst een beetje te komen met veel wind soms stortbuien dus geniet maar van het lekkere weer. Maar vooral ook van al die leuke dingen die je doet.
liefs Joke -
13 September 2011 - 09:51
Sari:
Jeetje Juud! Wat een onwijs tof avontuur zeg! =D Wel respect hoor, dat je dat durft om zo maar met 4 onbekende in een auto te stappen en op reis te gaan. Ik weet niet of ik (ridder schijtlaars) dat zou durven =p Je bent al echt een backpacker aan het worden. Je blogjes zijn nu al zooo anders dan je 1e!
Die foto's zijn ook echt fantastisch! Vooral die van jou met het schildpadje! =D
Heel veel plezier down under in Adelaide en ik ben heel benieuwd naar je nieuwe blog!
xx -
04 December 2011 - 14:02
FLoor:
Ik vind het leuk :-)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
