Aussie Aussie Aussie Oi Oi Oi
Door: judith de jager
Blijf op de hoogte en volg Judith
13 Januari 2012 | Australië, Perth
M'n laatste verslag vanuit Australie, vanuit het bloedhete Perth. Sinds 4 weken ben ik in West Australie, waar het groot, leeg en heet is. Kerst en oud en nieuw op het zuidelijk halfrond waren een beetje vreemd (geen oliebollen !), maar ik moet zeggen dat zon, zee, strand, abrikozen en perziken in Januari wel bevallen.
Na aankomst in Perth heb ik een trip naar het noorden gemaakt. De zwitserse Annick en ik besloten met John, een 50 jr oude Engelsman met campervan mee te gaan. Niet direct iets wat m'n moeder zou adviseren, maar het enige schokkende aan John waren 2 gouden tepelpiercings en z'n voorliefde voor strakker dan strakker zwemslibs. (speedo's waren er niets bij.)
De benzine verdampte even vlug als het zweet op onze voorhoofden. 5000 km in 2 weken en terug op eerste kerstdag. We kampeerden vaak in de Nat.parken op steenworp afstand v/d turqoise zee, geen hond te bekennen. Vergeleken met de oostkust is de westkust (tnv Perth) minder bevolkt, minder toeristisch, wilder, en ja, misschien wel mooier. Het kamperen was (in tegenstelling tot de vorige keer) erg comfortabel in de campervan. We hadden zelfs een vriezer!
Hoogtepunten waren de pinnacles,Coral Bay, Shark Bay met haar stromatolieten, zoutmeren, Monkey Mia (alwaar ik flipper vis mocht voeren), het Ningaloo Rif, Cape Range NP en exmouth. Het rif ligt vlak bij de kust. Ik heb enorm genoten van het snorkelen, hoewel ik niet aan de haaien gewend kon raken. (Brrr) Deze blacktip reef sharks waren volgens Annick niet gevaarlijk, maar ik kon een actute paniekreactie toch moeilijk onderdrukken.
Over wilde beesten hoefden we niet te klagen. Emu's in het dorp, kangaroos en wilde geiten op de weg (alles vewilderd in australie) en arenden in de lucht. Gelukkig zijn de slangen ons bespaard gebleven.
Na 600 km door het droge rode niets te hebben gereden, waar de wind voelt alsof iemand met een fohn in je gezicht staat te blazen, kwamen we aan in Karijini nationaal park. Absoluut een van de mooiste dingen die ik heb gezien in Australie. En omdat wederom geen Ozzie te dom was de hitte in januari te trotseren, hadden we de prachtige kloven, grotten, en verfrissende plassen (in de grot) vaak voor ons zelf.
Twee weken reizen met twee mensen die je niet kent is niet niks. Hoewel ik John z'n persoonlijkheid moeilijk kon doorgronden (hij at geen vlees, dronk geen alcohol, was een beetje een verlegen tobber, maar hield van base en drumm, piercings en raves), en Annick ook haar eigenaardigheden had,was het in z'n geheel een hele gave trip. Van al die nieuwe mensen valt ook altijd wat te leren.
Wat me het beste bij zal blijven van deze veertien dagen, de stranden, het koraal, de grotten, maar vooral hoe weinig mensen er waren en hoe dit gegeven alles zo veel mooier maakte.
Dit verhaal wordt al wat lang,
dus WA; wordt vervolgd.
Na aankomst in Perth heb ik een trip naar het noorden gemaakt. De zwitserse Annick en ik besloten met John, een 50 jr oude Engelsman met campervan mee te gaan. Niet direct iets wat m'n moeder zou adviseren, maar het enige schokkende aan John waren 2 gouden tepelpiercings en z'n voorliefde voor strakker dan strakker zwemslibs. (speedo's waren er niets bij.)
De benzine verdampte even vlug als het zweet op onze voorhoofden. 5000 km in 2 weken en terug op eerste kerstdag. We kampeerden vaak in de Nat.parken op steenworp afstand v/d turqoise zee, geen hond te bekennen. Vergeleken met de oostkust is de westkust (tnv Perth) minder bevolkt, minder toeristisch, wilder, en ja, misschien wel mooier. Het kamperen was (in tegenstelling tot de vorige keer) erg comfortabel in de campervan. We hadden zelfs een vriezer!
Hoogtepunten waren de pinnacles,Coral Bay, Shark Bay met haar stromatolieten, zoutmeren, Monkey Mia (alwaar ik flipper vis mocht voeren), het Ningaloo Rif, Cape Range NP en exmouth. Het rif ligt vlak bij de kust. Ik heb enorm genoten van het snorkelen, hoewel ik niet aan de haaien gewend kon raken. (Brrr) Deze blacktip reef sharks waren volgens Annick niet gevaarlijk, maar ik kon een actute paniekreactie toch moeilijk onderdrukken.
Over wilde beesten hoefden we niet te klagen. Emu's in het dorp, kangaroos en wilde geiten op de weg (alles vewilderd in australie) en arenden in de lucht. Gelukkig zijn de slangen ons bespaard gebleven.
Na 600 km door het droge rode niets te hebben gereden, waar de wind voelt alsof iemand met een fohn in je gezicht staat te blazen, kwamen we aan in Karijini nationaal park. Absoluut een van de mooiste dingen die ik heb gezien in Australie. En omdat wederom geen Ozzie te dom was de hitte in januari te trotseren, hadden we de prachtige kloven, grotten, en verfrissende plassen (in de grot) vaak voor ons zelf.
Twee weken reizen met twee mensen die je niet kent is niet niks. Hoewel ik John z'n persoonlijkheid moeilijk kon doorgronden (hij at geen vlees, dronk geen alcohol, was een beetje een verlegen tobber, maar hield van base en drumm, piercings en raves), en Annick ook haar eigenaardigheden had,was het in z'n geheel een hele gave trip. Van al die nieuwe mensen valt ook altijd wat te leren.
Wat me het beste bij zal blijven van deze veertien dagen, de stranden, het koraal, de grotten, maar vooral hoe weinig mensen er waren en hoe dit gegeven alles zo veel mooier maakte.
Dit verhaal wordt al wat lang,
dus WA; wordt vervolgd.
-
17 Januari 2012 - 16:12
Gatske:
Hoi Judith,
Het is fantastisch wat je allemaal ziet en meemaakt. Ik denk dat oliebollen ook niet smaken bij die hitte dus volgende jaarwisseling beter.In ieder geval nog een heel bijzonder en gezond 2012 gewenst. Het aftellen naar je terugreis is begonnen. Oma stelt haar verjaardagsfeestje er voor uit dus dan zien we je misschien.Groeten uit Nauders Oostenrijk alwaar wij een heerlijke wintersportvakantie genieten.Ed en Gatske -
05 Februari 2012 - 19:39
Sari:
Ieehhhh... gouden tepelpiercings en mega strakke zwemslips! :O Maar op de foto ziet hij er wel lief uit, dat dan weer wel.
Je foto's en verhalen zijn weer fantastisch! Je zal straks hier in Nederland vast wel Australië gaan missen. Of kijk je al uit naar -10 overdag en -22,9 's nachts? En naar de combinatie sneeuw en de ns? ;)
Maaaaarrr... ik zal in ieder geval wel heeeeel blij zijn als je weer hier terug bent! Kan niet wachten!
xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
